علوم و فنون

نصب يا تعمير پريز برق زماني كه مستلزم تعويض ساده پريز باشد كار بسيار آساني است، اما اگر شامل اجراي يك مدار جديد از پنل سرويس اصلي يا گسترش مدار موجود باشد، مي تواند كمي دشوارتر باشد. دستورالعمل هاي زير نحوه اتصال پريز را هنگامي كه جعبه برق قبلاً نصب شده است و زماني كه كابل هاي برق NM لازم در حفره هاي ديوار اجرا شده است را نشان مي دهد.

پريزهاي پريز خانگي را مي توان به يكي از دو روش سيم كشي كرد، بسته به اينكه پريز در امتداد مدار قرار مي گيرد. وقتي يك پريز در وسط مدار مي افتد، دو كابل (يا گاهي سه كابل) وارد جعبه برق مي شوند. يك كابل برق را از منبع برق به جعبه مي رساند، در حالي كه كابل ديگر (يا كابل ها) برق را به پريزها يا وسايل ديگر منتقل مي كند.

اين نوع پيكربندي ميان‌دوره را مي‌توان به گونه‌اي سيم‌كشي كرد كه كابل منبع تغذيه مستقيماً به يك مجموعه از پايانه‌هاي پيچ برنجي (داغ) و خنثي (نقره‌اي) روي پريز متصل شود. سپس كابل خروجي را مي توان به مجموعه ديگر پايانه هاي پيچي متصل كرد تا تمام توان از طريق پريز جريان يابد و به بقيه مدار ادامه دهد.

اما يك روش بهتر براي سيم كشي، كه توسط اكثر برقكاران دنبال مي شود، استفاده از سيم هاي پيگتيل است كه به يك مجموعه از پايانه هاي پيچ داغ و خنثي متصل شده اند تا به كابل هاي ورودي و خروجي متصل شوند. مزيت اين روش اين است كه جريان برق از طريق مدار ادامه مي‌يابد حتي در صورت وجود مشكل در پريزهاي جداگانه.

سيم كشي يك پريز زماني كه در انتهاي مدار مي افتد بسيار آسان مي شود. در اين حالت، تنها يك كابل در جعبه وجود دارد و سيم‌هاي داغ و خنثي به سادگي به يك جفت پايانه برنجي و پيچي روي پريز متصل مي‌شوند.

ملاحظات ايمني

تمام كارهاي برقي با خطرات ذاتي همراه است، بنابراين مطمئن شويد كه روش هاي اصلي پيچش را به دقت دنبال كنيد:

قبل از دست زدن به هر سيم در جعبه برق، هميشه با يك تستر ولتاژ غير تماسي برق را تست كنيد تا مطمئن شويد برق قطع است. قبل از انجام آزمايش، ابتدا آزمايشگر خود را بر روي يك پريز كه مي دانيد داغ است (پر انرژي) آزمايش كنيد، مطمئن شويد كه به درستي كار مي كند.

تستر بايد روشن شود، كه نشان مي دهد كار مي كند.براي اطمينان از ايمني و عملكرد مناسب، اتصالات سيم بايد با دقت انجام شود. شل شدن سيم از پريز مي‌تواند خطر آتش‌سوزي يا شوك جدي ايجاد كند. ايمن‌ترين راه براي اتصال سيم‌ها استفاده از پايانه‌هاي پيچ جانبي پريز است كه به سيم‌كشي جانبي معروف است.

يكي ديگر از روش هاي رايج، به نام سيم كشي پشت، از ترمينال هاي عقب خود گيره استفاده مي كند. اين روش معمولاً توسط متخصصان اجتناب مي شود زيرا چنين اتصالاتي به دليل شل شدن بدنام هستند.هرگز بيش از يك سيم را به يك ترمينال وصل نكنيد. اگر بيش از يك كابل در جعبه برق وجود دارد، از پيگتيل ها براي اتصال پريز به سيم هاي مدار استفاده كنيد.

پيگتيل طول كوتاهي از سيم است كه بين ترمينال خروجي (يا پيچ زمين) و گروهي از سيم هاي مدار نصب مي كنيد. سيم هاي پيگتيل به راحتي با بريدن طول هاي كوتاه سيم قراضه NM و جدا كردن انتهاي آن ايجاد مي شوند. پيگتيل هاي زميني ساخته شده با سيم هاي عايق سبز نيز در مراكز خانگي و فروشگاه هاي سخت افزار فروخته مي شوند.

جعبه هاي الكتريكي فلزي بايد از طريق يك پيگتيل اتصال به زمين كه به سيم هاي زمين مدار و پريز متصل مي شود، به سيستم زمين متصل شوند. يك سر اين پيگتيل به يك پيچ سبز رنگ روي جعبه فلزي متصل مي شود و سر ديگر آن به سيم هاي اتصال زمين مدار و به پيگتيل اتصال به زمين پريز متصل مي شود. جعبه هاي پلاستيكي الكتريكي نيازي به اتصال به زمين ندارند.

پريز، كابل NM، و قطع كننده مدار متصل همگي بايد براي درجه بندي آمپر با هم مطابقت داشته باشند. اكثر مدارهاي خروجي خانگي يا 15 آمپر يا 20 آمپر 120 ولت هستند. مداري كه توسط يك قطع كننده مدار 15 آمپر كنترل مي شود، نياز به كابل 14 گيج NM و يك پريز 15 آمپر دارد.

مداري كه توسط يك قطع كننده مدار 20 آمپر تغذيه مي شود، به پريزهاي 20 آمپري نياز دارد و با كابل NM گيج 12 سيم كشي مي شود. اطمينان حاصل كنيد كه يك پريز با درجه آمپر مناسب خريداري كنيد. يك پريز 20 آمپري با شيار T شكل در جلوي خروجي مشخص مي شود.كد الكتريكي در اكثر حوزه هاي قضايي اكنون به پريزهاي مقاوم در برابر دستكاري (TR) براي تاسيسات جديد نياز دارد.